Πόσο έτοιμος είσαι να αντιμετωπίσεις τις οικονομικές συνέπειες … μιάς ασθένειας ή ενός ατυχήματος;

Από τον Μανώλη Πετρόχειλο*

Η δυνατότητα που έχουμε να εργαζόμαστε μας κάνει παραγωγικούς και μας φέρνει χρήματα,το απαραίτητο δηλαδή στοιχείο για τη διαβίωσή μας.

Από το εισόδημα που κερδίζουμε μέσω της εργασίας μας καθορίζεται ο τρόπος που ζούμε…τι έξοδα δηλαδή κάνουμε για τροφή,ένδυση,σπίτι,σπουδές,φροντίδα υγείας,ψυχαγωγία,διασκέδαση,ταξίδια,απόκτηση αγαθών,εκπλήρωση επιθυμιών κλπ.

Αυτό ισχύει τουλάχιστον για τους περισσότερους από εμάς,μιάς και υπάρχουν άνθρωποι που κερδίζουν όλο ή μέρος του εισοδήματός τους , από ακίνητα ή άλλες πηγές πέραν της εργασίας.

Ο κανόνας πάντως είναι το εισόδημά μας να εξαρτάται κυρίως από αυτά που κερδίζουμε ως εργαζόμενοι.

Ακόμα και αν είμαστε άνεργοι,διατηρούμε τη δυνατότητα να είμαστε παραγωγικοί εφόσον είμαστε υγιείς.

Αλήθεια…ποιά είναι η οικονομική αξία αυτής της δυνατότητας;

Ας υποθέσουμε ότι κάποιος είναι 30 ετών, έχει ένα εισόδημα 1.000€ το μήνα και θα εργαστεί μέχρι την ηλικία των 65 ετών οπότε θα συνταξιοδοτηθεί .

Η οικονομική αξία που προκύπτει ως σύνολο του εργασιακού του βίου  με την προϋπόθεση βέβαια να εργάζεται αδιαλλείπτως και χωρίς να υπολογίσουμε καμμία αύξηση αυτού του εισοδήματος ,είναι 420.000€.

Κι εδώ προκύπτει ένα ερώτημα….

Ποιο είναι το πολυτιμότερο περιουσιακό σου στοιχείο;

Ποιο είναι πραγματικά το σπουδαιότερο περιουσιακό μας στοιχείο;

Μπορεί να είμαστε κάτοχοι σπιτιού,σπιτιών,αυτοκινήτου κλπ …

Ο κανόνας όμως για τους περισσότερους από εμάς είναι ότι η αξία των παραπάνω είναι μικρότερη της οικονομικής αξίας του εργασιακού μας βίου.

Σε κάθε δε περίπτωση γνωρίζουμε τα έξοδα που απαιτούνται,ότι χρειάζονται χρήματα,δηλαδή εισόδημα για να διατηρήσουμε τα αγαθά που διαθέτουμε(σπίτι,αυτοκίνητο κλπ…φόροι,συντήρηση,κ.α)

Αρα το εισόδημα που κερδίζουμε ή θα κερδίζουμε από την εργασία μας είναι ο καθοριστικός παράγοντας για τη διαβίωσή μας,τον τρόπο της ζωής μας,το «πώς» πορευόμαστε και εξελλισόμαστε.

Ποιος κίνδυνος το απειλεί…;

Υπάρχουν άραγε κίνδυνοι που απειλούν αυτή τη δυνατότητά μας να κερδίζουμε εισόδημα ;

Τι εννοούσαν οι παλαιότεροι όταν έλεγαν… «…κράτα κάτι στην άκρη για ώρα ανάγκης»;

Πράγματι υπάρχουν κίνδυνοι που απειλούν τη δυνατότητά μας να μπορούμε να εργαζόμαστε.

Είναι κίνδυνοι που όλοι ανεξαιρέτως γνωρίζουμε… αν και δεν είναι καθόλου ευχάριστο να τους σκεφτόμαστε.

Είναι πρώτα απ’όλα ο κίνδυνος να βρεθούμε σε κατάσταση να μην μπορούμε να εργαστούμε για λόγους υγείας…

Μια ασθένεια… ένα ατύχημα… μπορούν να μας αφήσουν εκτός εργασίας για κάποιες μέρες,εβδομάδες,μήνες…ίσως για όλη μας τη ζωή (ευτυχώς για πολύ λίγους)

Αυτό ισχύει και για κάποιον που είναι άνεργος,γιατί του στερεί ακόμα και τη δυνατότητα να εργαστεί.

Είναι η κατάσταση κατά την οποία δεν μπορεί να κάνει κάποιος κάτι ,πέρα από το να εύχεται να είναι γρήγορα περαστική.

Είναι η κατάσταση κατά την οποία ,όσο και να θέλει κάποιος,απλά δεν μπορεί να εργαστεί.

Πώς θα πληρωθούν οι υποχρεώσεις σου αν το χάσεις…;

Πώς θα πληρωθούν τα πάγια έξοδά του,πώς θα πληρωθούν οι υποχρεώσεις του,πώς θα συνεχίσει η οικογένεια (αν εξαρτάται οικονομικά από αυτόν) τη διαβίωσή της;

Αν μάλιστα η αποχή από την εργασία είναι μεγάλη,το πρόβλημα που προκύπτει μπορεί να είναι τεράστιο.

Οι οικονομίες που μπορεί να υπάρχουν δεν είναι ανεξάντλητες,οι δε συγγενείς και φίλοι βρίσκονται και εκείνοι κατά κανόνα σε περιορισμένη οικονομική κατάσταση για να βοηθήσουν ειδικά σήμερα.

Οσον αφορά δε τα κοινωνικά ταμεία ασφάλισης ,στα οποία είναι υποχρεωμένος κάθε εργαζόμενος να είναι ασφαλισμένος,δεν μπορούν να στηρίξουν παρά ελάχιστα για να μην πούμε σχεδόν καθόλου σε περιπτώσεις ειδικά μακροχρόνιας αποχής .

Πόσο έτοιμοι είμαστε λοιπόν να αντιμετωπίσουμε τις οικονομικές συνέπειες μιάς ασθένειας ή ενός ατυχήματος;

Ακόμα και αν σκεφτούμε ότι η πιθανότητα να συμβεί κάτι από τα παραπάνω είναι μικρή, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αυτό είναι μόνο στατιστικό στοιχείο.Τη ζωή του καθενός μας διατρέχει η τυχαιότητα.Και απλά κανείς δεν γνωρίζει… Σε αυτόν που θα συμβεί ανικανότητα για εργασία εξαιτίας προβλημάτων υγείας…η στατιστική «λέει» 100% γιατί πολύ απλά αφορά τον ίδιο και τη δική του ζωή.

Η επιλογή να μη δώσουμε σημασία και να μην σκεφτούμε τον κίνδυνο,δεν σημαίνει ότι αυτός θα πάψει να υπάρχει.

Είναι σαν να λέμε ότι δεν θέλουμε να σκεφτούμε ότι υπάρχει κίνδυνος κλοπής του αυτοκινήτου μας και έτσι το αφήνουμε ξεκλείδωτο και με τα κλειδιά επάνω.

Και φυσικά με το να βρούμε τρόπο και λύση να αντιμετωπίσουμε τις συνέπειές του αν αυτός συμβεί ,δεν σημαίνει ότι τον έλκουμε.Αντίθετα σημαίνει ότι λαμβάνουμε τα μέτρα μας και πλέον δεν χρειάζεται ούτε να τον σκεφτόμαστε ούτε να ασχολούμαστε με αυτόν.

Τουλάχιστον θα μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τις οικονομικές του συνέπειες.

Το ερώτημα λοιπόν είναι Πόσο έτοιμοι είμαστε να αντιμετωπίσουμε τις οικονομικές συνέπειες μιάς ασθένειας ή ενός ατυχήματος;

Η ανάγκη συνεπακόλουθα είναι μεγάλη και για να υπάρχει λύση χρειάζεται να προνοήσουμε.

Είναι ανάγκη  να υπάρχει ένας μηχανισμός ο οποίος θα ενεργοποιείται σε τέτοιες καταστάσεις και θα δίνει οικονομική υποστήριξη τόση όση χρειάζεται,όταν χρειάζεται και όσες φορές χρειάζεται.

*Ο Μανώλης Πετρόχειλος είναι Ασφαλιστικός Σύμβουλος καιΣυντονιστής Ασφαλιστικών Συμβούλων Εθνικής Ασφαλιστικής στην Ηλιούπολη. Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε μαζί του στο τηλ…6951 933323 , 210 9986605